Het Kasteel van Whitstable

Alles over de geschiedenis van het kasteel

Volgens de geschiedenisboeken dateert de vroegste verwijzing van 1588, toen precies op de plaats waar nu het kasteel staat een ijzervitrioolmijn werd ontdekt. Koningin Elizabeth I gaf toestemming om er mineraalafzettingen te delven. Copperas, dat ontstaat uit aluinzout, was in die tijd immers erg in trek omdat het gebruikt werd om stoffen te kleuren.

Whitstable, de vroege dagen van het kasteel

In 1790 behoorde het land toe aan Elizabeth Radford. Ze trouwde met Charles Pearson, een Londense zakenman, en samen met hem liet ze een indrukwekkend kasteel met kantelen bouwen. Het echtpaar noemde het The Manor House (het herenhuis), vandaag bekend als de achthoekige kasteeltoren. Toen Charles Pearson in 1828 overleed, erfde zijn zoon het domein.
Charles Pearson Junior, die behalve het kasteel ook zijn vaders naam had geërfd, was één van de aannemers die zorgde voor de bouw van de spoorlijn tussen Canterbury en Whitstable. Pearson liet naast het strand een hotel bouwen dat later een opvangtehuis werd. De naam 'The Pearson's Arms', een pub in Whitstable, is ontleend aan de jongere Charles Pearson.

Whitstable, de geschiedenis van aanzienlijke families

Vanaf de jaren 1830 ging het de aluinmijnen en het hotel steeds minder voor de wind, en Charles Pearson moest het domein verkopen aan zijn aangetrouwde neef, Wynn Ellis. Ellis was een succesvolle, bekwame en onderlegde ondernemer die zijn fortuin te danken had aan de Londense zijde-industrie. Hij was bovendien een parlementslid voor de liberale partij en verwierf grote naamsbekendheid. In 1836 vestigde hij zich samen met zijn minnares Susan Lloyd in Tankerton Tower (de toenmalige naam van het kasteel). Ellis' echtgenote woonde in hun huis in Londen. Susan Lloyd kreeg een dochter (Susan) en een zoon, Arthur, die later bekend werd als de Eerwaarde Arthur Graystone. Tankerton Tower werd de vaste zomerverblijfplaats van Wynn Ellis, die ervoor zorgde dat de bekende zeilwedstrijd naar Tankerton Beach verhuisde.

Whitstable, erfgoed en kunstwerken

Wynn Ellis overleed in Londen in 1875. Hij werd begraven in het familiemausoleum in All Saints, de kerk van Whitstable. Zijn indrukwekkende kunstcollectie werd nagelaten aan de staat. De National Gallery selecteerde evenwel 44 schilderijen om tentoon te stellen, waarbij werken van beroemde kunstenaars als Canaletto. Sommige van de schilderijen bleken knap gemaakte vervalsingen te zijn, en een aantal ervan werd in 1876 aan Christie's verkocht. Een werk van Gainsborough werd op de dag van de verkoop gestolen, en in 1901 teruggevonden in Chicago.

De Eerwaarde Graystone overleed in 1886 en liet zijn zoon Sydney Graystone 4 miljoen pond sterling na… een immens fortuin in die tijd. Het domein van de familie werd het daaropvolgende jaar verkocht aan een advocaat, M. Newton Robinson.

In 1920 werd het kasteel gekocht door M. Albert Mallandain, een rijke papierfabrikant. De wanden van de grote ceremoniezaal, die gebruikt werd als biljartzaal, liet hij bekleden met eik. Deze zaal is tegenwoordig de belangrijkste ceremoniezaal in het kasteel.

In 1935 kocht het Whitstable Urban District Council het kasteel voor 10.000 pond. Op aansporing van The Whitstable Society werd het kasteel in 1975 helemaal opgeknapt, waarna de inwoners van Whitstable er gebruik van konden maken. De Castle Centre Association beheerde het openbare domein, waar tal van evenementen en huwelijken plaatsvonden.

Whitstable: vernieuwing en wedergeboorte

In 2008 trokken de nationale loterij en het stadsbestuur van Canterbury 3 miljoen pond uit voor een renovatie die 3 jaar zou duren en waarbij de gevels en vloeren in hun oude glorie zouden worden hersteld.

Het gebouw staat nu open voor de inwoners van Whitstable en voor bezoekers die het prachtige kasteel willen bewonderen. De zalen worden gebruikt door lokale groepen en verenigingen, en zijn een gedroomde locatie voor conferenties, recepties en huwelijken. Het kasteel speelt een centrale rol in de grootste evenementen van de stad, zoals May Day en het oesterfestival van Whitstable. Het geld dat daarbij wordt verzameld, draagt bij aan het onderhoud van het kasteel.